Ίδα της Βερνικίας - meaning and definition. What is Ίδα της Βερνικίας
Diclib.com
ChatGPT AI Dictionary
Enter a word or phrase in any language 👆
Language:

Translation and analysis of words by ChatGPT artificial intelligence

On this page you can get a detailed analysis of a word or phrase, produced by the best artificial intelligence technology to date:

  • how the word is used
  • frequency of use
  • it is used more often in oral or written speech
  • word translation options
  • usage examples (several phrases with translation)
  • etymology

What (who) is Ίδα της Βερνικίας - definition


Ίδα της Βερνικίας         
Ο Ίδα της Βερνικίας (Ida, πέθανε περί το 559) βασιλιάς της Βερνικίας (547 - 559) ήταν ο πρώτος γνωστός Αγγλοσάξονας βασιλιάς της Βερνικίας και ολόκληρης της Αγγλίας, ο ιδρυτής της δυναστείας από την οποία διεκδίκησαν την καταγωγή τους όλοι οι μετέπειτα βασιλείς της βόρειας Αγγλίας και της Σκωτίας. Οι απόγονοι του κατόρθωσαν να εξουδετερώσουν την αντίδραση των Βρετανών και να δημιουργήσουν το ισχυρό βασίλειο της Νορθουμβρίας.
Θεοδώριχος της Βερνικίας         
Ο Θεοδώριχος της Βερνικίας, ο τέταρτος Αγγλοσάξονας βασιλιάς της Βερνικίας (572 - 579) ήταν ένας από τους γιους του Ίδα της Βερνικίας διάδοχος του μεγαλύτερου αδελφού του Έθελρικ της Βερνικίας. Δεν είναι γνωστά πολλά γεγονότα σχετικά με την ζωή του Θεοδώριχου καθώς αναφέρεται ότι ο Ούριεν, βασιλιάς της Ρέγκεντ υπέταξε τον Θεοδώριχο και τους γιους του ύστερα από τριήμερη πολιορκία στο νησί του Λίντισφαρν.
Ίδα της Λωρραίνης         
Η Ίδα της Λωρραίνης ή Ίδα της ΒουλώνηςAlban Butler & Paul Burns, Butler's Lives of the Saints, σελ. 94, Continuum International Publishing Group (2000) ISBN 0-86012-253-0 (Ide de Boulogne, 1040 - 13 Απριλίου 1113Ferdinand Holböck, Married Saints and Blesseds, σελ. 147, Ignatius Press (2002) ISBN 0-89870-843-5) από τον Οίκο του Αρντέν-Βερντέν ήταν Γαλλίδα ευγενής και είναι αγία της Καθολικής εκκλησίας. Ήταν κόρη του δούκα της Κάτω Λωρραίνης Γοδεφρείδου Γ΄ και της συζύγου του Ντόντα. Παντρεύτηκε στον δεύτερο γάμο της τον Ευστάθιο Β΄ (1057), με τον οποίο απέκτησε τρεις γιους: